بادام با نام علمی. Prunus dulcis L یکی از گونه ای مهم جنس پرونوس و تیره رزاسه می باشد که اهمیت اقتصادی ویژه ای دارد. یکی از مهمترین دلایل کاهش عملکرد باغ های بادام وجود خودناسازگاری و دگر ناسازگاری در بین ارقام مختلف این محصول می باشد که موجب کاهش تشکیل میوه می شود و باغ داران آگاهی کافی نسبت به این موضوع ندارند. خودناسازگاری بادام از نوع گامتوفیتیک بوده و توسط یک مکان ژنی با چندین فرم آللی و به صورت همبارز کنترل می گردد. در این تحقیق شناسایی آلل های خودناسازگاری ارقام و ژنوتیپ های انتخابی شامل ژنوتیپ های MSK81-1، MSK82-2، MSK83 -3،MSK84-4، ژنوتیپ بادام تلخ بذری، رقم شاهرود 12، رقم شاهرود 14، ارقام شاهرود 12 و شاهرود 14 پیوندی روی پایه بذری بادام تلخ و پرتو دهی شده با اشعه گامای 40 گری مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین آلل های ناسازگاری و سازگاری احتمالی از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از آغازگرهای دیجنریت، CEBASf و AmyC5R استفاده شد. جداسازی محصول زنجیره ای پلیمراز روی ژل آگاروز و اندازه باند های تکثیر شده با اندازه آلل های شناخته شده ارقام بادام داخلی و خارجی و نشانگر یک کیلو جفت بازی مقایسه و شناسایی شدند. آغازگرهای دیجنریت بکار رفته در این پژوهش 9 آلل ناسازگاری شامل S1، S2، S3، S7، S9، S21، S24، S27 و یک آلل ناشناخته SA با اندازه باند 550 جفت باز را در ارقام و ژنوتیپ های مورد مطالعه شناسایی کردند که آلل خودناسازگاری S21و SA از بیشترین فراوانی برخوردار بودند. آلل های خودناسازگاری شناسایی شده شامل ژنوتیپ انتخابی دیرگل 1 (SAS9)، ژنوتیپ انتخابی دیرگل 2 (S2S21)، ژنوتیپ انتخابی دیرگل3 (S2S24)، ژنوتیپ انتخابی دیرگل 4 بدون تکثیر هیچ نوع باند، رقم شاهرود 12(S1S3)، رقم شاهرود 14(S21SA)، رقم شاهرود 12 پرتودهی شده با گاما40 گری (S1S3)، ژنوتیپ بادام بذری تلخ (SAS7) و رقم شاهرود 14 پرتودهی شده با گاما40 گری (S21SA) بودند. ترکیب آغازگر CEBASf و AmyC5R هیچگونه باندی که نشانگر خودسازگاری در ژنوتیپ ها و ارقام مورد بررسی باشد را شناسایی نکرد. امکان گرده افشانی ارقام و ژنوتیپ های انتخابی این تحقیق با یکدیگر جهت به دست آوردن نتاج برتر بر اساس اهداف اصلاحی بادام وجود دارد چرا که حداقل یک آلل خودناسازگاری متفاوت نسبت به یکدیگر در آنها وجود داشت و لذا گرده افشانی موفق و تشکیل م
