انگور با نام علمی Vitis vinifera L. یکی از قدیمیترین میوهها است که در اکثر مناطق معتدل جهان کشت و بهرهبرداری میگردد. در این تحقیق، تنوع فنوتیپی 60 رقم و ژنوتیپ انگور موجود در سطح استان خوزستان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه به عاملها با 7 مؤلفه اصلی و برتر در مجموع تا 28/84 درصد از کل تغییرات واریانس را بخود اختصاص دادند. بر اساس نتایج بدست آمده صفاتی نظیر رشد شاخه، طول میانگره، وزن تر شاخه، وزن خشک شاخه، تعداد خوشهچه در خوشه، وزن تر خوشه، تعداد حبه در خوشه، قطر حبه، طول حبه، وزن تر حبه، میزان کلروفیل کل، کلروفیل a و کلروفیل b، مقدار ترانس رسوراترول برگ، مقدار ترانس رسوراترول پوست غوره، مقدار سیس رسوراترول گوشت انگور رسیده دارای بیشترین ضرایب بردارهای ویژه بودند. گروهبندی حاصل از تجزیه خوشهای، ارقام و ژنوتیپهای انگور را در 9 گروه متفاوت قرار داد. بارزترین صفات شامل ویژگیهای فنولوژیک مانند زمان برگدهی، زمان گلدهی، زمان رسیدن میوه، قدرت رشدی و ویژگیهای مورفولوژیک مانند صفات مربوط به خوشه و حبه مثل اندازه خوشه و حبه، شکل حبه، رنگ حبه، وزن حبه بود. در این تحقیق تنوع قابل توجه موجود بین ارقام و ژنوتیپهای انگور موجود در سطح باغهای استان خوزستان بیانگر برتری ارقام و ژنوتیپهای بومی و محلی مانند سلطانی، بنگی (قرمز) و یرشی در برخی خصوصیات در قیاس با سایر ارقام غیر بومی ایرانی و خارجی بود.
