در این تحقیق زمان گلدهی و برخی صفات رویشی، خشک میوه و مغز بادام در جمعیت 1F شامل 72 نتاج حاصل از تلاقی رقم های ’تونو ‘میان گل و ’شاهرود12 ‘دیرگل مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش تجزیه تفرق توده ای تغییر یافته با استفاده از 87 نشانگر ریز ماهواره هسته ای و 5 نشانگر ریزماهواره کلروپلاستی برای شناسایی نشانگرهای همبسته با زمان گلدهی در دانهال های مختلف انتخاب شده و نهایتا کل جمعیت، استفاده شد. نتایج نشان داد که توارث زمان گلدهی در نتاج ارزیابی شده به صورت کمی می باشد. نتاج محدوده وسیعی از زمان گلدهی را نسبت به والدین نشان دادند، و برخی از نتاج زودتر از والد میان گل ’تونو‘ به گل رفتند. نتایج نشان داد که دو مکان ریز ماهواره CPPCT-008 و EPPCU-2584 با زمان دیر گلدهی همبسته بودند. پس از تهیه نقشه ژنتیکی جمعیت مورد بررسی، تجزیه QTL برای زمان گلدهی و برخی صفات مهم رویشی، خشک میوه و مغز انجام شد. نتایج تجزیه QTL نشان داد که مکان UDP-97403 به میزان 4 و 0 سانتی مورگان به ترتیب با یکی از مکان های ژنی کنترل کننده عادت رشدی درخت و عرض خشک میوه، ضخامت خشک میوه و عرض مغز فاصله دارد. همچنین تجزیه QTL نشان داد که مکان BPPCT-007 به فاصله 2 سانتی مورگان با یکی از مکان های ژنی کنترل کننده صفت عرض مغز فاصله دارد. نشانگر های ژنتیکی لینک یافته با زمان گلدهی، صفات خشک میوه و مغز در بادام بسیار مهم می باشند چرا که استفاده از این نشانگرها در جهت انتخاب غیر مستقیم نتاج مناسب از نظر زمان گلدهی و دارای خصوصیات برتر خشک میوه و مغز موجب صرفه جویی در زمان و هزینه می گردد. با توجه به نتایج بدست آمده، با توسعه این نشانگرها و با استفاده از استراتژی انتخاب به کمک نشانگر همراه، می توان در برنامه های اصلاحی بادام و سایر گونه های پرونوس، از آنها استفاده نمود.
