کارآیی برنامه های به نژادی و تلاقی های هدفمند، وابسته به انتخاب والدین و آگاهی به نژادگر از نحوه انتقال و وراثت پذیری صفات به نژادی مورد نظر می باشد. در تحقیق حاضر میزان وراثت پذیری 65 صفت مربوط به قسمت های مختلف رویشی، زایشی، خشک میوه و مغز در 12 جمعیت (320 نتاج) حاصل از تلاقی های کنترل شده 13 ژنوتیپ و رقم داخلی و خارجی بادام مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج به دست آمده از ارزیابی والدین جمعیت های مورد مطالعه نشان داد که رقم ’شاهرود 12‘ دیر گل ترین رقم و ژنوتیپ های ’5/15‘و’ ‘A زود گل تر از بقیه والدین بودند. از بین 12 جمعیت مورد بررسی(320 نتاج)، در کل 46 نتاج برتر از لحاظ وراثت پذیری صفات ارزیابی شده با تأکید بر زمان گلدهی انتخاب شد. وراثت پذیری برخی صفات مهم مثل زمان گلدهی، زمان برگ دهی و عادت باردهی به ترتیب 70/0، 80/0 و 75/0 به دست آمد. هم چنین برازش خط رگرسیون این صفات در سطح احتمال 1% معنی دار بود. وراثت پذیری برخی صفات خشک میوه مثل وزن خشک میوه، طول خشک میوه، عرض خشک میوه، نرمی و سختی خشک میوه، ضخامت پوست سخت به ترتیب 77/0، 60/0، 69/0، 73/0 و 60/0 به دست آمد که برازش خط رگرسیون این صفات نیز در سطح احتمال 1% معنی دار بود. وراثت پذیری صفات مربوط به مغز بادام مثل طول مغز، عرض مغز، وزن مغز، شکل مغز، درصد دوقلویی مغز و چروکیدگی مغز به ترتیب 75/0، 79/0، 76/0، 96/0، 55/0 و 54/0 تخمین زده شد.