بادام (Prunus dulcis) یکی از مهمترین محصولات خشکبار در دنیا است که در مناطق وسیعی از ایران کشت و کار می شود. یکی از اهداف برنامه های اصلاحی بادام تولید ارقام و پایه های عاری از ویروس و یکنواخت از نظر ژنتیکی و رشدی است. در آزمایش اول، بذرهای بدون پوسته بادام ژنوتیپ تلخ جهت برطرف شدن نیاز سرمایی در اسید جیبرلیک با غلظت های صفر (شاهد)، 250، 500، 750 و 1000 میلی گرم در دو زمان 12 و 24 ساعت تیمار شدند و در یخچال در شرایط دمایی پنج درجه سانتیگراد نگه داری شدند. جنین بذرهای بدون پوسته بعد از قرار گیری در یخچال و پس از ضدعفونی سطحی در سه زمان مختلف (زمان یک هفته، دو هفته و سه هفته) در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) با غلظت یک میلی گرم در لیتر BAP و یک میلی گرم در لیتر IBA کشت داده شدند و بعد از رشد دانهال ها در شرایط درون شیشه ای در سه زمان مختلف، از صفات رشد طولی ساقه، تعداد انشعابات فرعی، رشد ریشه اصلی، رشد ریشه فرعی و تعداد ریشه چه یادداشت برداری صورت گرفت. این تحقیق در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بعد از رشد دانهال ها و انتقال آن ها به محیط پیت و پرلایت به نسبت (1:1) عمل ریزپیوندی صورت گرفت. بر اساس نتایج بذرهای بدون پوسته ای که نیاز سرمایی آن ها بیشتر برطرف شد و در هفته های دوم و سوم بعد از قرار گیری در یخچال کشت داده شده بودند، رشد بهتری داشتند و عمل ریزپیوندی در آن ها به میزان 60% موفقیت آمیز بود. رشد طولی ساقه در هفته های دوم و سوم کشت در غلظت های صفر (شاهد)، 250 و 500 میلی گرم در لیتر به ترتیب شش، پنج و سه سانتی متر بهتر از دو غلظت دیگر بود. بیشترین تعداد انشعابات فرعی در هفته سوم در غلظت 1000 میلی گرم در لیتر به تعداد شش عدد، رشد ریشه اصلی در غلظت 500 میلی گرم در لیتر به اندازه 5/2 سانتی متردر هفته اول کشت، رشد ریشه فرعی در هفته سوم کشت در غلظت های صفر (شاهد)، 250 و 1000 میلی گرم در لیتر به ترتیب یک، 5/2 و 5/1 سانتی متر و تعداد ریشه چه در غلظت صفر (شاهد) و 500 میلی گرم در لیتر به ترتیب هفت و چهار عدد مشاهده شد. در آزمایش دوم که جهت تعیین مناسب ترین محیط کشت جهت رشد جنین بذرهای بدون پوسته ارقام بادام "مامایی"، "شاهرود 12"، "شکوفه"، "ربیع" و "ژنوتیپ تلخ" انجام شد محیط کشت مخصوص گیاهان چوبی (WPM) حاوی یک میلی گرم در لیتر BAPو یک میلی
