موسی رسولی (عضو هیئت علمی انتقال یافته به دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین)

در این تحقیق زمان گلدهی و برخی صفات مورفولوژیکی به مدت دو سال در جمعیت 1F شامل 72 نتاج حاصل از تلاقی رقم های ’تونو ‘(میان گل) و ’شاهرود12 ‘دیرگل مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق برای شناسایی نشانگرهای همبسته با ژن زمان گلدهی، از روش تجزیه تفرق توده ای با استفاده از 150 آغازگر RAPD در توده انتخاب شده و نهایتا کل جمعیت مورد بررسی، استفاده شد. نتایج تایید کرد که توارث زمان گلدهی در نتاج ارزیابی شده به صورت کمی می باشد. زمان گلدهی در نتاج محدوده وسیعی را نسبت به والدین نشان دادند، هر چند که برخی از نتاج زودتر از والد میان گل ’تونو‘ به گل رفتند. نتایج نشان داد که نشانگرهای BA-17600,1000،BC-05320 ،BC-06800 ، BC-141750، BC-17600،BC-20250 ، OPC-05850 و OPC-09700,1100 با دیر گلدهی و BA-04720، BB-10630، BC-092000، BD-12510 و OPC-12350 با زود گلدهی در ارتباط بودند. پس از تهیه نقشه ژنتیکی جمعیت مورد بررسی، تجزیه QTL برای زمان گلدهی انجام شد. نتایج نشان داد که آغازگر BA-17به میزان 4 سانتی مورگان با یکی از مکان های ژنی کنترل کننده دیرگلدهی فاصله دارد. همچنین آغازگرهای OPC-09 و BA-04 به ترتیب در فاصله 2 و 3 سانتی مورگان از یکی از ژن های کنترل کننده دیرگلدهی و زودگلدهی قرار گرفتند. نشانگر های ژنتیکی پیوسته با زمان گلدهی در بادام بسیار مهم می باشد چرا که استفاده از این نشانگرها در جهت انتخاب مستقیم برای شناسایی واریته های مناسب از نظر زمان گلدهی از بین ژنوتیپ های زودگل موجب صرفه جویی در زمان و هزینه می گردد.