هدف بررسی تاثیر چند تنک کننده معدنی و یک تنظیم کننده زیستی بر ویژگی های کمی و کیفی میوه سیب رقم رد دلیشز و مقایسه آن با تنک دستی گل و میوه، پژوهشی دو ساله در یک باغ تجاری در شهرستان سمیرم اصفهان انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمار های گوگرد - آهک (6 و 8 میلی لیتر گوگرد و آهک در 100 میلی لیتر آب و دوبار کاربرد 6 درصد)، آمونیوم تیو سولفات (20 و 25 میلی لیتر آمونیوم تیوسولفات در یک لیتر آب و دو بار کاربرد20 میلی لیتر در لیتر) و تنظیم کننده پروهگزاریون کلسیم با نام های آپوچی (300 و 450 میلی گرم در یک لیتر آب و دوبار کاربرد 300 میلی گرم در لیتر) در مرحله گلدهی (محلول پاشی در تیمار های تک مرحله ای در 80-70 درصد و تیمارهای دو مرحله ای ابتدا در 40-30 درصد و سپس در 80-70 درصد شکوفایی)، تنک دستی گل در مرحله تمام گل (80-70 درصد گلدهی) و تنک دستی میوه چهار هفته پس از مرحله تمام گل روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که تمام تیمارها به جز آپوجی (300 و 450 میلی گرم در لیتر) به طور معنی داری باعث تنک میوه و کاهش 10 تا 50 درصدی تشکیل میوه شدند. تیمارها باعث افزایش حجم (48%)، وزن (51%)، کل مواد جامد محلول (23%)، نسبت کل مواد جامد محلول به اسید کل (38%)، رنگ میوه و سطح برگ (30%) میوه ها شدند. بین شاهد و تیمارها تفاوت معنی داری در میزان اسید کل میوه دیده نشد. تیمار آمونیوم تیوسولفات دو بار مصرف 20 میلی لیتر در لیتر بهترین تیمار از نظر اقتصادی بود. تیمار های مختلف مقدار عملکرد را تغییر دادند و بین تیمار ها از نظر عملکرد تفاوت معنی دار وجود داشت به طوری که شاهد بیشترین و تیمار 8 درصد گوگرد-آهک کمترین عملکرد را نشان داشتند.
