با به وجود آمدن دیدگاه های جدیدی چون کشاورزی پایدار، مطالعه سیر انرژی در فرآیند تولید محصولات کشاورزی امری بسیار مهم است. هدف این مطالعه برآورد مصرف انرژی در تولید انگور در استان همدان است. به این منظور داده های این مطالعه از 48 باغ جمع آوری گردید. برای جمع آوری داده ها از روش پرسشنامه و مصاحبه با کشاورزان استفاده شد. با توجه به وسعت منطقه ی مورد مطالعه به منظور پوشش تمامی گروه های مزارع، روش نمونه برداری تصادفی انتخاب گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که کل انرژی نهاده و ستانده در تولید انگور به ترتیب 78/33873 و 4/58622 مگاژول بر هکتار است. کودهای شیمیایی با 64/51 درصد بیشترین میزان مصرف انرژی را به خود اختصاص داده است. بعد از کودهای شیمیایی، الکتریسیته با 95/23 درصد در رتبه دوم قرار دارند. سموم شیمیایی نیز با 50/0 درصد کمترین میزان مصرف در بین نهاده ها را دارد. متوسط عملکرد محصول انگور در استان همدان 4968 کیلوگرم در هر هکتار است. نتایج محاسبه ی شاخص های انرژی حاکی از این است که کارایی مصرف انرژی 73/1، بهره وری انرژی 15/0 کیلوگرم بر مگاژول و انرژی خالص 62/24748 مگاژول بر هکتار می باشد. حدود 78 درصد انرژی مورد استفاده در تولید انگور، انرژی تجدید ناپذیر (سوخت گازوئیل، مواد شیمیایی، حاصلخیز کننده ها و الکتریسیته) و تنها حدود 22 درصد از آن انرژی تجدید پذیر (نیروی انسانی، آب مصرفی و کود دامی) می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده لازم است تا در میزان مصرف نهاده ها به خصوص کودهای شیمیایی و الکتریسته دقت بیشتری به عمل آورد. نتایج اقتصادی نشان داد که نسبت سود به هزینه در تاکستان های استان همدان در حدود 14/1 می باشد. اگرچه این عدد بیانگر سودده بودن تاکستان ها می باشد ولی این مقدار نسبت به محصولات دیگر و همچنین اعداد مشابه خارجی مقدار کمتری داشته که یکی از دلایل این موضوع می تواند عدم حمایت مناسب دولت از بخش کشاورزی بعد از هدفمندسازی یارانه ها باشد.
