بادام (Prunus dulcis L.) یکی از مهمترین گونه های جنس prunus می باشد که اکثر ارقام و ژنوتیپ های آن خودناسازگار و برخی نیز دگرناسازگار هستند، بنابراین برای گرده افشانی، تلقیح و تولید محصول تجاری نیازمند دانه گرده سازگار سایر ارقام با مادگی خود می باشند. خود ناسازگاری موجود در ارقام مختلف بادام از نوع گامتوفیتیک است که به وسیله یک مکان ژنی بنامS در مادگی و مکان ژنی Sf در گرده کنترل می شود. در این مطالعه باندهای مربوط به آلل های خودناسازگاری در سه رقم Tuono، شکوفه، سهند و پنج ژنوتیپ امید بخش A1.16، A9.7، A8.39، A10.11، A230 حاصل از برنامه های اصلاحی با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز(PCR) و با استفاده از آغازگرهای دیجنریت PaCosI-F)، EM-PC1consRD، EM-PC2consFD، (EM-PC3consRD تعیین گردید. با استفاده از آغازگر های موجود و براساس اندازه جفت بازها، ده باند مختلف در ارقام و ژنوتیپ-های مورد مطالعه شناسایی گردید، براساس نتایج ژنوتیپ های A8.39 با A10.11 با داشتن باندهایی به اندازه bp1560 صددرصد ناسازگار و سهند A230 و Tuono باداشتن باندهایی به اندازه bp750 پنجاه درصد ناسازگار می باشند. همچنین، رقم Tuono و ژنوتیپ A1.16 دارای باند bp450 بوده که مربوط به آلل خودسازگاری Sf هستند.