چکیده جیبرلیک اسید در انگورهایی مانند بیدانه سفیدکه خوشه متراکمی دارد باعث بازشدن و طویل شدن خوشه می شود و کاربرد پس از گلدهی اسید جیبرلیک اندازه حبه را از طریق افزایش تقسیمات سلولی یا ابعاد سلول ها یا هر دو افزایش میدهد. در تحقیق حاضر اثر غلظت های مختلف اسید جیبرلیک (صفر، 30، 60 و 90 پی پی ام) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بر وزن حبه، خوشه و عملکرد و نیز محتوای فنول، فلاونوئید و آنتوسیانین میوه انگور مورد بررسی قرار گرفت. برای این بوته های انگور رقم ‘بیدانه سفید’ با شرایط رشد و هرس یکنواخت در یک قطعه باغ مادری 12 ساله واقع در شهرستان ملایر انتخاب و محلول پاشی شامل یک مرحله قبل و دو مرحله بعد از گلدهی تا مرحله آب چک روی تاک ها در غروب انجام شد. بر اساس نتایج بیشترین طول و عرض خوشه، وزن حبه، وزن خوشه و عملکرد مربوط به تیمار 90 پی پی ام اسید جیبرلیک بود که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها از این نظر داشت. بیشترین درصد قند، محتوای فنول کل، فلاونوئیدها مربوط به تیمار 90 پی پی ام بود که اختلاف معنی داری با تیمار 60 پی پی ام نشان نداد. کمترین این شاخص ها مربوط به تاک های شاهد بود بین غلظت آنتوسیانین تیمارهای اسید جیبرلیک اختلاف معنی داری مشاهده نشد. کاربرد جیبرلیک اسید باعث کاهش موادجامدمحلول و آنتوسیانین شد.
