توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch) گیاهی از خانواده Rosaceae می باشد که دارای اهمیتی جهانی است. در پژوهش حاضر از دو رقم توت فرنگی معروف « Paros» و« Selva » استفاده گردید و دو آزمایش روی آنها در یک گلخانه تجاری شهر سنندج انجام گرفت. در آزمایش اول تیمارهای سولفات پتاسیم 1 و 2 درصد و سولفات روی 5/0 و 1درصد روی آنها به صورت اسپری برگی چهار بار به صورت هر هفته یکبار بر پایه طرح کاملا تصادفی ساده اعمال گردید. در نتیجه اعمال تیمارها در آزمایش اول صفت های ارزیابی شده مورفولوژیک (وزن تر و خشک میوه و دم میوه، طول، عرض و قطر میوه، سطح برگ، رنگ و سفتی بافت میوه) اختلاف معنی-داری را با شاهد نشان دادند. صفات فیزیولوژیک مورد ارزیابی شده در این بررسی ها ( فلاونوئید کل، رنگریزه های فتوسنتزی، ویتامین ث و اسیدیته کل) تفاوت معنی داری را در همه تیمارهای سولفات پتاسیم و روی نشان دادند. آنالیز عناصر در برگ گیاهان تیمار شده (سدیم، پتاسیم، فسفر، آهن، روی، منگنز و مس) اختلاف معنی داری را نسبت به شاهد نشان دادند. در آزمایش دوم این تحقیق که شامل اعمال سه مدت زمانی مختلف (9،6 و 12 ساعت) بر گلدان هایی اعمال گردید که در آزمایش اول تحت تیمار تغذیه بودند، این آزمایش با دو فاکتور تغذیه و سرما در قالب فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی انجام گرفت . صفات مورد بررسی در این قسمت شامل محتوای آب نسبی برگ که تیمارهای اثر متقابل اختلاف معنی داری نسبت به شاهد نشان ندادند. نشت یونی برگ و طوقه، و کربوهیدرات های محلول نیز در این آزمایش با توجه به نوع رقم متفاوت بود. پروتئین های محلول، پرولین و فنول کل در شرایط تحت تیمار اثر متقابل به شکلی معنی دار افزایش یافتند. مالون دی آلدهید در مدت زمان های مختلف واکنش های مختلفی را نشان داد. به طور کلی، اسپری برگی سولفات روی و پتاسیم به منظور بهبود کیفیت میوه توت فرنگی ارقام « پاروس» و « سلوا» برای ایجاد سازگاری و تحمل در برابر شرایط تنش سرما توصیه می-گردد.
