گسترش ساخت و ساز در راستای اسکان در مناطق شهری منجر به از بین بردن لکه های سبز کلان و بومی، که در تعادل اکولوژیک شهر تاثیر زیادی دارند، شده است. این فرآیند به مرور زمان اکوتون شهر – محیط طبیعی را دچار اختلالات عدیده ای خواهد کرد. یکی از راهکارهایی که راستای پایداری اکوسیستم شهری پیشنهاد می شود، تقویت ارتباطات بین لکه ای در قالب شبکه های اکولوژیک می باشد. شبکه های اکولوژیک علاوه بر حفظ و تقویت گونه های بومی، در تقویت تعامل بین انسان و محیط طبیعی تاثیر گذار می باشد. عموما تقویت شبکه های اکولوژیک در قالب تلفیق با ساختارهای شهری و ساختارهای طبیعی دیده می شود. هدف از طرح حاضر ارائه راهکارهایی در جهت یکپارچه سازی و جلوگیری از انقباض و انقراض لکه های سبز بومی در سیمای سرزمین پهنه تلفیقی شهر- طبیعت بروجرد می باشد. در این راستا به بررسی پتانسیل های طبیعی این پهنه در جهت نیل به هدف مورد نظر پرداخته شده است.
