ایران بعنوان جایگاه پیدایش و پراکنش انگور(vitis vinifera L.) شناخته شده است. با توجه به پر بار بودن انگور"بیدانه سفید"و نیاز بالای این رقم به عناصر تغذیه ای به ویژه پتاسیم ایجاد یک برنامه تغذیه ای با کودهای بدون اثرات زیست محیطی با تاکید برعنصر پتاسیم واستفاده از هورمون اسید جیبریک بر روی عوامل مختلفی مانند:ریزش گل،محرک رشد،عامل تنک کنندگی،ازدیاد حجم یاخته،افزایش طول وحجم حبه ها،افزایش وزن حبه هاو کاهش تعداد حبه ها مهمترین کاربرد جیبرلین برای افزایش میزان محصول انگور است که این عمل بسته به زمان کاربرد هورمون به دوصورت انجام می گیرد.یکی اینکه اگر هورمون پاشی پیش از باروری صورت گیرد دربیشتر ارقام باعث از بین رفتن مادگی وتولید حبه های بدون هسته ناشی از بکرزایی میگردد اینکار با ریزش تعدادی از حبه ها همراه است و بنابراین درانگورهایی مانند بیدانه سفیدکه خوشه متراکمی دارد باعث بازشدن خوشه وبالارفتن کیفیت محصول می شود زیراحبه های باقیمانده فضای بیشتری برای رشد دراختیار داشته ودرشت تر می گردند.درحالت دوم افزایش محصول درزمانی رخ می دهد که محلول پاشی پس از باروری وتشکیل حبه انجام شود.دراینحالت تک تک حبه ها درشت تر گشته،ومحصول افزایش می یابد.دراین پژوهش تاثیر کاربرد برگی غلظت های مختلف (صفر،1500 و3000 میلی گرم در لیتر) سولفات پتاسیم و فاکتور دوم غلظت های مختلف (صفر،30، 60 و 90 پی پی ام) اسید جیبرلیک در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در یک باغ انگور واقع در شهرستان ملایر در سال 1395 اجرا شد.تیمار محلول پاشی در سه نوبت قبل از گلدهی، دوهفته بعد از تشکیل میوه و یک ماه بعد از مرحله دوم اجرا شد.صفاتی شامل رنگیزه های فتوسنتزی، میزان ترکیبات فنولی، غلظت عناصر موجود در برگ و میوه،اسیدیته و موادجامد محلول، کربوهیدرات محلول و نشاسته، ظرفیت آنتی اکسیدان،پروتئین ،برخی از آنزیم ها اندازه گیری شد.بر اساس نتایج بدست آمده تیمارهای اعمال شده موجب افزایش عملکرد، وزن خوشه، طول و عرض خوشه، سطح برگ، کلروفیل کل، آنتوسیانین، فنول، فلاونوئید، کربوهیدرات محلول،عناصر غذایی، ظرفیت آنتی اکسیدانت، پروتئین وآنزیم های پراکسیداز، کاتالاز، آسکوربات و نسبت به شاهد گردید. همچنین تیمارهای اعمال شده موجب کاهش فنول برگ، فلاونوئید میوه واسیدیته نسبت به شاهد شدند. سولفات پتاسیم با غلظت 3000 میلی گرم و اسید جیبرلیک با
