کشت انگور در مناطق مختلفی از جهان رونق دارد و ایران یکی از مراکز عمده تولید انگور در دنیاست. در سال های اخیر، تغییرات آب و هوایی فراوانی در سراسر جهان مشاهده شده است که سبب تعدد سال های گرم و طولانی تر شدن دوره های خشک شده است. پژوهش های بسیاری در مورد استفاده از تنظیم کننده های رشد برای تعدیل اثر تنش های زنده و غیر زنده صورت گرفته است. در همین راستا پژوهشی با دو فاکتور تنظیم کننده تریاکانتانول (صفر، 50 و 100 میکرمولار) و سطوح تنش خشکی (2/0- و 7/0- و 5/1- مگاپاسکال) در قالب طرح فاکتوریل برا بررسی اثر تنظیم کننده تریاکانتانول بر انگور رقم بیدانه سفید در شرایط خشکی انجام شد. براساس نتایج بدست آمده تنش خشکی باعث کاهش نسبت وزن خشک برگ به سطح برگ، پایداری غشای سلولی، میزان کلروفیل ها و محتوای آب نسبی برگ و افزایش مالون دی آلدئید گردید. تیمارهای تریاکانتانول میزان کلروفیل ها و نسبت وزن خشک به سطح برگ و محتوای آب نسبی برگ را به شکل معنی داری افزایش داد و میزان مالون دی آلدئید در غلظت های مختلف این ترکیب تغییرات غیر معنی دار نشان داد. با اعمال تنش های خشکی نهال هایی که با تریاکانتانول تیمار شده بودند تغییرات متعادل تری را نشان دادند. افزایش مالون دی آلدئید طی تنش خشکی در نهال های تیمار شده با تریاکانتانول افزایش غیر معنی دار نشان دادند. این امر نشان دهنده القاء مقاومت به تنش خشکی توسط تنظیم کننده تریاکانتانول به رقم انگور بیدانه سفید می باشد.
