افزایش تابش پرتو فرابنفش B به عنوان یکی از پیامدهای تغییر اقلیم در سال های اخیر بشمار می رود. امروزه پرتو فرابنفش یک عامل ساده محیطی به شمار نمی آید بلکه به عنوان یک الیسیتور و عامل تعدیل کننده که قادر به تعویض و تغییر بین متابولیت های اولیه و ثانویه است در نظر گرفته می شود. صفات فیزیولوژیک مورد بررسی در این مطالعه شامل گلوتاتیون ردوکتاز، گلوتاتیون پروکسیداز، آسکوربات پروکسیداز، سوپراکساید دیسموتاز، کاتالاز، مالون دآلدئید، پرولین، فنل کل و کلرفیل آ، ب و کل بود. با در نظر گرفتن این نکته که تنش فرابنفش B می تواند به عنوان یکی از تنش های غالب در رویشگاه طبیعی آویشن دنایی به شمار آید، هدف از این بررسی علاوه بر ارزیابی پاسخ های فیزیولوژیک آویشن دنایی تحت سه سطح مختلف فرابنفش (فرابنفش محیط، تنش فرابنفش B و کاهش فرابنفش)، ایجاد شرایطی بود که با کاهش اثرات سوء تغییر سطوح فرابنفش توسط برخی تیمارهای محافظ (ملاتونین، گلوتاتیون و مخلوطی برابر از نانوکود آهن و روی)، بتوان تولید متابولیت ثانویه القا شده توسط پرتو فرابنفش را از طریق کاهش هزینه صرف شده به رفع اثرات نامطلوب، افزایش داد. آزمایش مزرعه ای به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در شرایط طبیعی اجرا شد. نتایج نشان داد در سطح فرابنفش محیطی ملاتونین بیشترین تاثیر مثبت را بر فعالیت آنزیم ها داشت. در حالی که در سطح فرابنفش B و "فرابنفش کاهش یافته"، تیمار نانوکود بیشتر موثر واقع شد. تیمار گلوتاتیون اثراتی متفاوت در سطوح مختلف فرابنفش و تا حدی یکسان نشان داد.
