سابقه و هدف: بدلیل وابستگی زیاد باغداران نسبت به درآمد حاصل از تولید انگور در بسیاری از مناطق کشور، وقوع سرمای بهاره در بعضی سالها خسارات قابل توجه به معیشت سالیانه آنان وارد می نماید. به دلیل توسعه باغات انگور در مناطق سرد، بسیاری از باغداران این مناطق برای مصون ماندن تاک ها نسبت به سرمای پاییز، زمستان و اوایل بهار، تاک های تربیت یافته در سیستم تربیت خزنده را در فصل پاییز زیر خاک می نمایند. هدف از این آزمایش تعیین بهترین زمان خارج سازی بوته های انگور رقم بیدانه سفید از خاک طی دوره زمانی اواخر زمستان تا اوایل بهار بود تا جوانه ها کمترین خسارت احتمالی در مقابل سرماهای زودرس بهاره را داشته باشند. مواد و روش ها: آزمایش در طی دو سال (از اسفند 1393 تا اردیبهشت 1395)در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 6 تکرار و 3 تیمار در تاکستانهای شهرستان شازند استان مرکزی به انجام رسید. تیمارها شامل: :T1 خارج سازی بوته ها در 25 اسفند T2: خارج سازی بوته ها در 15 فروردین و T3: خارج سازی بوته ها در 4 اردیبهشت (شاهد1) بود که با دو سرمای طبیعی در تاریخ های 6/2/1394 و 15/1/1395 مواجه شدند. علاوه برآن بعد از هر مرحله خارج سازی تاک از زیر خاک دو مرحله سرمای مصنوعی بر روی جوانه شاخه های یکساله با دماهای 0، 4-، 8- و 12- درجه سانتی گراد اعمال شد. یافته ها: بر طبق نتایج بدست آمده، تیمار زمانی پانزدهم فروردین بعد از اعمال سرمای مصنوعی کمترین نشت الکترولیت را در دماهای صفر تا 8 درجه سانتی گراد نشان داد. درصد جوانه های سبز شده در بین تیمارها بعد از مواجه شدن با سرما زدگی طبیعی بهاره تفاوت معنی داری نداشت. علاوه بر این در سال اول درصد جوانه های بارده در تیمار زمانی 25 اسفند (به مقدار 29 درصد) در مقایسه با تیمارهای زمانی 15 فروردین و 6 اردیبهشت (شاهد) بیشترین بود. همچنین مقادیر کربوهیدرات های محلول به ترتیب زمان خارج سازی بوته ها کاهش و بالعکس مقادیر پرولین و درصد محتوی آب جوانه ها افزایش داشت. در سال دوم مقادیر کربوهیدرات محلول تیمارها که در زمانی واحد اندازه گیری شد، تیمار 15 فروردین بیشترین مقدار را داشت و درصد مواد جامد محلول میوه در تیمار مذکور نسبت به سایر تیمارها افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بهترین زمان خارج سازی تاک از خاک پانزدهم فروردین است و این زمان با توجه به تغییرات دما در دو سا
