محبوبه ضرابی

زمینه و هدف: مواد رنگ‌زا از فراگیرترین آلاینده‌هایی است که در اکثر پساب‌های صنعتی وجود دارد. هدف از این مطالعه، بررسی پتانسیل ضایعات چوبی تاکستان بعنوان جاذب سبز جهت حذف رنگ پلی آزو سولوفنیل از محیط آبی است. روش بررسی: در این پژوهش آزمایشگاهی، از دو شکل جاذب اصلاح شده با H2SO4 و NaOH استفاده شد. داده‌های جذب رنگ از محلول سنتزی با مدل‌های ایزوترم، سینتیک و ترمودینامیک برازش داده و کلیه محاسبات در نرم افزار Excel انجام شد. از پتانسیل زتا و آنالیزهای دستگاهی FTIR، BET و FESEM-EDS جهت تعیین مشخصات جاذب استفاده شد. میزان واجذب جاذب‌ها نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بر اساس نتایج، بالاترین میزان حذف رنگ برای جاذب اصلاح شده با H2SO4، در زمان تماسmin 180 و دمای واکنش °C 50 و برای جاذب اصلاح شده با NaOH در زمان تماسmin 105 و دمای واکنش°C 25 و هر دو جاذب در pH برابر با 4 و مقدار جاذبg 1، بدست آمده است. داده‌های جذب مربوط به هر دو جاذب اصلاح شده، به مدل سینتیک شبه مرتبه دوم و داده‌های هم‌دماهای جذب به ایزوترم‌های فروندلیچ و تمکین برازش بهتری پیدا کردند. ظرفیت جذب نیز با اعمال شرایط بهینه به ترتیب در جاذب های اصلاح شده با اسید و باز 22/27 و mg/g 9/87 بدست آمد. نتیجه‌گیری: در این پژوهش، از ضایعات موجود در طبیعت با کمترین هزینه، جاذب جدیدی جهت حذف آلودگی محیط آبی ساخته شد که روش حاضر را به رویکردی مقرون به‌صرفه و دوست‌دار محیط زیست تبدیل کرده است.