افزایش غلظت فلزات سنگین در خاک، افزایش جذب آنها به وسیله گیاه را در پی دارد. میزان زیاد این فلزات در غذای انسان سمی بوده و بیماریهای حاد و مزمن را ایجاد میکند. مس و روی میتواند از آلایندههای اصلی فلزات سنگین در خاکهای گلخانهای باشند که از طریق سموم کشاورزی و کودهای شیمیایی به خاک اضافه میشوند. گیاهان این فلزات سنگین را جذب کرده و در اندامهای مختلف در مقادیر بالا جمع میکنند. لذا این پژوهش با هدف تعیین غلظت فلزات سنگین مس و روی در بخش میوه محصول خیار و گوجه فرنگی گلخانهای به عنوان دو محصول مهم گلخانهای در سطح جهان و کشور و مقایسه غلظت این عناصر با حدود استاندارد آنها در گیاهان انجام گرفت. برای انجام این پژوهش از 12 واحد گلخانهای در 4 شهرک گلخانهای از استان همدان از بخش خوراکی خیار و گوجه فرنگی نمونه برداری شد. سپس غلظت عناصر، مس و روی در بخش میوه هر یک از محصولات تعیین شد. حد ک ایت عنصر مس در خیار و گوجه فرنگی به ترتیب 1 میلیگرم در 100 گرم وزن خشک میباشد. نتایج نشان داد میانگین غلظت عنصر مس در خیار و گوجه فرنگی گلخانهای به / برابر با 2 و 5 2 میلیگرم در 100 گرم وزن خشک میوه بیشتر از حد ک ایت آنها بود. حد ک ایت عنصر روی در خیار و گوجه فرنگی / 2 و 20 / ترتیب با 15 به ترتیب برابر با 4 و 5 میلیگرم در 100 گرم وزن خشک میباشد. غلظت عنصر روی در هر دو محصول خیار و گوجه فرنگی گلخانهای درمحدوده ک ایت آنها بود. به طور کلی، بر اساس نتایج این پژوهش، غلظت زیاد عنصر مس در محصولات گلخانهای به دلیل بالا بودن غلظت این عناصر در خاک گلخانهها در اثر مدیریت تغذیهای نادرست، مصرف بیش از اندازه کودهای شیمیایی و دامی و سموم شیمیایی و انتقال این عناصر به اندامهای خیار و گوجه فرنگی گلخانهای است.
