آلودگی خاک توسط فلزات سنگین در بسیاری از جوامع شهری مورد توجه قرارگرفته است. امروزه کاربرد زغال زیستی به عنوان یک روش سالم جهت کنترل آلودگی فلزات سنگین در خاک پیشنهاد شده است. در این آزمتایش به بررسی اثر زغال زیستی دردو رقم انگور)بیدانه سفید و پرلت( در مواجهه با تنش 011 میلی گرم کادمیم بر کیلوگرم خاک پرداخته شده استت. پت از اعمال تنش کادمیم و کاربرد زغال زیستی)3 درصد وزنتی بته عنتوان تیمتار اصالحی( در گلدان های مورد آزمایش، نمونته هتای ختاک هتای من قته ریزوسفری و نمونه های بتر پت از 2 متاه از اعمتال تتنش جمتع آوری گردید و جزءبندی کادمیم در خاک ریزوسفری مورد بررسی قترار گرفتت. ضمنا شاخص های فیزیولوژیکی نیز اندازه گیری شتد. نتتای نشتان داد کته کاربرد زغال زیستی در هر دو رقم انگور باعث افزایش محتتوای نستبی آب، کلروفیل و فسفر گردید و میزان نشت یونی را نیز تا حدودی کتاهش داد. در جزبندی کادمیم در خاک ریزوسفری نیز کاربرد زغال زیستی باعث کتاهش فرم های تبادلی و کربناته و افزایش فترم هتای آلتی، اکستیدی و باقیمانتده گردید. در فرم آلی، رقم بیدانه سفید در حضور زغال زیستی و تنش کتادمیم در خاک نسبت به نمونه هتای بتدون حضتور زغتال زیستتی 04/01 درصتد کادمیم استفاده از زغال زیستی در خاک متی توانتد نقتش بستیار مهمتی در شاخصهای گیاهی داشته باشد. نتای ایتن پتشوهش نشتان داد کته کتاربرد زغال زیستی در خاک میتواند به عنوان یک راهکار مدیریتی برای کنتترل کادمیم در مناطق آلوده به این فلز سنگین در نظر گرفته شود. افزایش یافت. فرم تبادلی رقم بیدانه سفید در حضور زغتال زیستتی و تتنش کادمیم در خاک نسبت به نمونه های بدون حضور زغتال زیستتی بته مقتدار 22/23 % کاهش در میانگین غلظت کادمیم و در فرم اکسیدی به مقدار33/57 % افزایش در میانگین غلظت کادمیم داشت. در شکل باقیمانتده رقتم بیدانته سفید در حضور زغال زیستی و تنش کادمیم در خاک نسبت بته نمونته هتای بدون زغال زیستتی افتزایش 30/75 درصتدی در میتانگین غلظتت کتادمیم داشت. زغال زیستی، بخشهای کادمیم قابل تبادل را به اشکالی که کمتر در دسترس هستند تغییر داد. طبق یافتته هتای ایتن پتشوهش، در شترایط تتنش
