این مطالعه جهت بررسی اثر کاتیون های سدیم و پتاسیم بر جذب و قابلیت دسترسی روی در خاک های شالیزار و غیرشالیزار، صورت گرفت. مطالعات جذب روی، با اضافه کردن هشت غلظت مختلف روی از 100 تا 3000 میکرومولار در محلول زمینه 01/0 مولار نیترات سدیم و پتاسیم در اجزای شن، سیلت و رس 4 نمونه خاک، با 24 ساعت شیک انجام شد و غلظت حاصل با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. داده-های به دست آمده برای جذب روی به معادلات فروندلیچ، لانگ مویر و تمکین برازش داده شدند. مدل فروندلیچ برازش بیشتری برای آزمایش های جذب داشت. بیشترین جذب روی در محلول زمینه سدیم (58%) و سپس در محلول پتاسیم (42%) مشاهده شد. جذب روی در خاک های مورد استفاده در حضور یون سدیم به طور معنی داری (در سطح احتمال 5 درصد) بیشتر از جذب آن در حضور پتاسیم بود. میزان درصد جذب در جزء رس (45%) در هر دو محلول زمینه، بیشتر از سیلت (32%) و شن (23%) بود. نتایج نشان داد که درصد بالایی از روی جذب شده (55 تا 75%)، در قسمت قابل دسترس قرار دارد. می توان نتیجه گرفت که حضور سایر کاتیون های موجود در کودها، به طور معنی داری بر میزان قابلیت استفاده روی به کار رفته در خاک، اثرگذار است.
