سعید خلجی

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی جیرۀ غذایی در دوران پرورش بر عملکرد و صفات تولیدی مرغ های تخم گذار در دورۀ تولید آزمایشی انجام شد. تعداد 196 قطعه جوجه تخم گذار یکروزه به طور تصادفی به 7 تیمار (Kcal ME/kg3000- 2900- 2800- 2700- 2600- 2500- 2400)، با 4 تکرار و 7 پرنده به ازای هر تکرار اختصاص داده شد. سطح انرژی Kcal ME/kg 2800 به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تغذیه سطوح مختلف انرژی تأثیر معنی داری بر خوراک مصرفی و افزایش وزن پرنده ها نداشت. اگرچه با کاهش سطح انرژی جیره غذایی ضریب تبدیل خوراک به تخم مرغ افزایش یافت، اما این کاهش انرژی تا سطح Kcal ME/kg 2400 نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. کاهش سطح انرژی جیرۀ غذایی تا Kcal ME/kg 2500 در مقایسه با تیمار شاهد تأثیر معنی داری بر خوراک مصرفی به ازای هر دوجین تخم مرغ و تعداد تخم مرغ تولیدی هر مرغ در کل دوره تولید نداشت. همچنین رقیق کردن انرژی متابولیسمی جیره تا سطح 2600 و 2700 کیلوکالری در کیلوگرم به ترتیب تأثیری روی تولید تخم مرغ و سن شروع تخمگذاری نداشت (05/0P>). به عنوان نتیجه گیری تغذیه تیمار حاوی سطح انرژی Kcal ME/kg 3000 علاوه بر بهبود عملکرد و صفات تولیدی، در مقایسه با سایر تیمارها سبب افزایش میانگین وزن هر تخم مرغ شد (05/0P<). افزون بر این استفاده از این سطح انرژی در مقایسه با تیمار شاهد سبب کاهش هزینه تغذیه برای تولید هر کیلوگرم تخم مرغ شد (25/7 درصد). بنابراین توصیه می شود که جهت دستیابی به یک عملکرد مطلوب از این سطح انرژی در دوران پرورش استفاده شود.