روانگرایی یکی از پدیده های مخرب ژئوتکنیکی خاک می باشد. این پدیده در خاک های ماسه ای اشباع که دارای دانه بندی سست بوده و تحت بار استاتیکی و دینامیکی قرار می گیرند رخ می دهد. زمانی که فشار آب حفره ای خاک افزایش پیدا می کند، تنش موثر خاک صفر می شود و تنش کل برابر با فشار آب حفره ای می شود. در این صورت خاک هیچ مقاومتی از خود نشان نمی دهد و ماسه مانند مایع به حالت روان در می آید، که باعث خسارت به زمین های دارای پتاسیل روانگرایی می شود. در اینصورت برای بهبود پارامتر های مقاومتی خاک نیاز به بهسازی در این گونه خاکها می باشد. هدف از این مقاله بررسی روش های بهسازی خاک های روانگرا، روش استفاده از آنها و خاک های مناسب برای هر روش می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش بررسی پژوهش های موجود در روش های بهسازی خاک های روانگرا می باشد. بر اساس نتایج این تحقیق، انتخاب روش های مناسب برای بهسازی خاک های روانگرا شامل جایگزینی خاک، آب زدایی، مقاوم سازی ساختگاه، تزریق، حرارتی، ژئوسنتتیک ها، انفجار و تراکم با میله های ارتعاشی می باشد