هدف از این مقاله، ارزیابی تأثیر افزودنی ها بر تثبیت خاک واریزه ای واگرا که دارای خواص ژئوتکنیکی ضعیف است می باشد. در این مقاله اولویت خاصی به مصالح مازاد صنعتی از قبیل خاکستر بادی و سرباره کوره ذوب آهن داده شده و اثر آنها با مواد افزودنی عرف همچون شیره آهک مورد مقایسه قرارمی گیرد. بااینکه هزینه شیره آهک نسبت به آهک زنده بیشتر است اما در زمین های کشاورزی به جهت بازده بهتر و سهولت در استفاده به آهک زنده ترجیح داده می شود. بررسی واگرائی در رس ها از آنجا مهم به نظر می رسد که به علت ازدیاد و فراوانی آنها در طبیعت، به ناچار با کمک تمهیداتی باید بتوان از آنها به درستی استفاده نمود. مسلماً از منبع قرضه ای در نزدیکی سد خاکی که محتوی خاک های واگراست نمی توان چشم پوشی نمود و از آن در هسته رسی استفاده نکرد. درگذشته تصور می شد خاک های رسی در مقابل جریان فرسایشی آب از مقاومت بالائی برخوردارند، لاجرم در سال های اخیر تعمیم این موضوع محدود گردیده است. زیرا مشاهدات بسیار مؤید آن بوده است که در طبیعت، خاک های رسی وجود دارند که در مقابل فرسایش به شدت آسیب پذیرند. با توجه به وجود چنین خاک هایی در اکثر نقاط کشورمان، تمهیدات قائل شده به مانند تثبیت خاک واگرا و یا بهسازی آن می تواند کمک شایانی به استفاده از این خاک ها در پروژه های مهندسی بنماید. در این مقاله به شناسایی و بررسی خاک های واگرا و پدیدهٔ واگرایی و ارزیابی تأثیر افزودنی ها بر تثبیت خاک واگرا خواهیم پرداخت.
