با توجه به کاربرد پی های سطحی بررسی آنها در شرایط مختلف دارای اهمیت زیادی است. پی های سطحی وقتی دارای عملکرد مناسب هستند که موجب عدم گسیختگی برشی و عدم نشست هایی بیشتر از نشست های مجاز زیر پی باشند. تعیین مقدار نشست های یکنواخت و غیر یکنواخت (تفاضلی) پی ها و خاک زیر سازه، یکی از مهم ترین موضوعات در ژئوتکنیک است که باید بدرستی شناخته و تحلیل شوند. درکار حاضر رفتار پی های سطحی روی خاک های لایه ای رسی سیلتی و ماسه رس دار تحت تاثیر پارامتر سطح آب زیرزمینی در عمق های متفاوت می باشد که با کمک نرم افزار المان محدودPlaxis 3D 2020 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهند وقتی که سطح آب زیرزمینی زیر بستر پی زیاد می شود نشست های یکنواخت کاهش چشمگیری داشته در صورتی که نشست های تفاضلی با شیب ملایم و تقریبا ثابتی کاهش یافته اند. همچنین وقتی که ضخامت لایه اول (لایه ضعیف رسی سیلتی) مادامیکه به مرور کم شده و ضخامت لایه میانی یا قوی تر (ماسه رس دار) افزایش می یابد در این شرایط نشست های یکنواخت نیز کاهش بیشتری نسبت به نشست های تفاضلی داشته است.
