در طراحی فونداسیون ها، ایده تلفیق رادیه و پیهای عمیق به منزله گزینه ای جدید در مبحث پیسازی مطرح شده است. بکارگیری پی های عمیق در زیر پی های گسترده (سیستم پی گسترده ی مرکب) می تواند سبب کاهش نشست و اثر توأم افزایش ظرفیت باربری شود. در این پژوهش، تغییرشکل پی، گشتاور وارد بر پی و همچنین سهم بار شمع ها در باربری سیستم مرکب پی- شمع تحت بارگذاری استاتیکی در خاک ماسه ای با استفاده از مدل سازی اجزای محدود برای چیدمان های گوناگون شمع ها و سیستم های مختلف پی- شمع از نظر اتصال پی و شمع ها، بررسی شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در ادامه، اثر طول شمع و ضخامت پی گسترده در عملکرد سیستم مرکب نیز بررسی و بیان گردیده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که استفاده از شمع های طویل در مرکز و شمع های کوتاه تر در پیرامون پی سبب کاهش نشست حداکثر و نشست های غیریکنواخت پی شده و کاهش چشم گیر لنگر وارد بر پی را به موجب شده است. و در کنار این ها سبب افزایش باربری شمع ها در سیستم مرکب گردیده است. همینطور افزایش ضخامت پی باعث ازدیاد نشست حداکثر پی، نشست متوسط پی، لنگر خمشی وارد بر پی شده است. و اثرات مثبت افزایش ضخامت پی، کاهش نشست های غیریکنواخت پی و افزایش مشارکت شمع ها در باربری می باشند.