مسئله خلود در عذاب یکی از مهم‌ترین و چالشی‌ترین مسائل مربوط به معاد و کیفر الهی است. در این میان عده‌ای قائل شدند که خلود در دوزخ، مساوی خلود در عذاب نیست و مخلدین در دوزخ پس از این‌که مدتی عذاب می‌بینند، عذاب با طبع آنها سازگار شده و به عذب تبدیل می‌شود. این افراد شبهات فراوانی به قائلین به عدم تبدیل عذاب به عذب، وارد نمودند که گونه‌شناسی این شبهات از اهمیت فراوانی برخوردار است. از این‌رو در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است، به گونه‌شناسی این شبهات و بیان پاسخ به آنها از دیدگاه نوصدرائیان، پرداخته و مشخص می‌شود که این شبهات به دو دسته کلی شبهات عقلی و نقلی تقسیم می‌گردد. همچنین روشن می‌شود که خلود در عذاب امری قطعی است و با عدل، حکمت، رحمت الهی و سایر آیات قرآن، ناسازگار نیست. بنابراین کفار، مشرکین و منافقین تا ابد در عذاب خواهند ماند و این عذاب هیچ گاه برای آنها به عذب و خوشی تبدیل نمیشود.
