مسأله تشکیک وجود یکی از مسائل عمیق و اساسی فلسفه ملاصدرا است که در حل بسیاری از مسائل دیگر نقش عمده و تعیین کننده ای ایفا می نماید. این مسأله در عین ساده بودن بسیار بغرنج و پیچیده است و با توجه به دشواری این مسأله پرسش اصلی این است که بر اساس مبانی فلسفه صدرایی، بحث تشکیک وجود چگونه تبیین و تقریر می شود؛ و دیدگاه آیت الله جوادی چه تفاوتی با نظر ملاصدرا دارد. یافته های تحقیق که به شیوه توصیفی – تحلیلی پردازش شده و اطلاعات آن به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده است؛ بیانگر آن است که از منظر آیت الله جوادی نظریه تشکیک وجود، نظریه متوسط ملاصدرا بوده و نظریه نهایی ملاصدرا، وحدت شخصی وجود است. همچنین ایشان حمل مورد نظر ملاصدرا در باب وحدت شخصی وجود که حمل حقیقت و رقیقت است را در قلمرو عرفان نظری کارساز ندانسته و قائل به نوع دیگری از حمل که از آن به حمل عرفانی یادکرده اند، می باشند .
