|
عنوان
|
کاربرد مدل تحلیل عاملی ماتریس مثبت (PMF) و تکنیک های آماری چند متغیره در شناسایی و مدیریت منابع انتشار آلاینده های فلزات سنگین در رسوبات
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
مدل های گیرنده، فلزات سنگین، تقسیم سهم منابع، تحلیل عاملی ماتریس مثبت، روش های آماری چند متغیره
|
|
چکیده
|
درک و شناخت منابع مختلف آلودگی محیط های آبی و فرآیندهای مؤثر بر آنها برای دستیابی به توصیفی جامع از کیفیت منابع آب اساسی است، برای این منظور، اجرای یک شبکه مناسب برای نظارت بر کیفیت منابع آب، اساسی است. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی تحلیل عاملی ماتریس مثبت در مقایسه با روش های آماری چند متغیره در تعیین سهم منابع انتشار آلاینده های فلزات سنگین در رسوبات محیط های آبی تهیه شده است. روش های تجزیه و تحلیل آماری چند متغیره، به اثبات رسیده است که در تهیه و تفسیر داده های کیفیت محیط های آبی و تعیین اطلاعات موجود در آنها مؤثر است، اما برخی از محدودیت ها را ارائه می-دهد. لذا در این جا، مقایسه کاربرد تحلیل عاملی ماتریس مثبت برای داده های کیفیت رسوبات از نظر فلزات سنگین در مقایسه با روش های آماری چند متغیره و نیز ارزیابی وضعیت و میزان به کارگیری این مدل در مطالعات مختلف محیط زیست در طی سال-های اخیر در جهان بررسی می شود. تحلیل عاملی ماتریس مثبت اجازه می دهد تا داده های عدم قطعیت در نظر گرفته شوند و محدودیت مثبت بودن را ارئه می دهد، که منجر به یک نتیجه قابل تفسیر از نظر محیط زیستی می شود. نتایج بررسی موارد استفاده از مدل PMF در تعیین سهم منابع آلاینده های مختلف از جمله فلزات سنگین در بخش های مختلف محیط زیست در طی دو قرن اخیر نشان داده است که میزان استفاده از این مدل در سال های اخیر نسبت به سال های گذشته بسیار افزایش یافته است. همچنین نتایج این مطالعات اخیر حاکی از این است که تحلیل عاملی ماتریس مثبت منجر به درک قوی تری از منابع آلوگی-های سیستم مورد مطالعه در مقایسه با روش های آماری چند متغیره می شود. پس به طور کلی تحلیل عاملی ماتریس مثبت می-تواند یک روش مفید برای تعیین خصوصیات و کیفیت محیط زیست و برای درک عمیق تر از پدیده های حاکم بر محیط زیست باشد.
|
|
پژوهشگران
|
علیرضا ایلدرمی (نفر دوم)، نسرین حسن زاده (نفر سوم)
|