مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه اختلالات اضطرابی در کودکان و نوجوانان با و بدون اختلالات یادگیری خاص: نقش تعاملی والدگری هلیکوپتری
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	اختلالات اضطرابی اختلال یادگیری خاص فرزندپروری هلیکوپتری کودکان نوجوانان
چکیده	روش: روش پژوهش علّی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ پژوهش حاضر را کودکان و نوجوانان (10 تا 14 سال) شهر ملایر تشکیل دادند که دارای تشخیص اختلال یادگیری خاص بودند (129=N). جامعۀ آماری گروه بدون اختلال یادگیری نیز کودکان و نوجوانان 10 تا 14 سال شهرستان ملایر بودند. حجم نمونۀ شامل 122 کودک و نوجوان دارای اختلال یادگیری خاص بود. از میان همسالان این کودکان، 122 نفر به عنوان گروه کنترل براساس سن، مقطع تحصیلی و جنسیت با آن‌ها همتا شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامۀ غربالگری اضطراب کودک مرتبط با اختلالات هیجانی(بیرماهر و همکاران، 1999) و فرم کوتاه ابزار والدگری هلیکوپتری (پیستلا و همکاران، 2020) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) با استفاده از نرم‌افزار SPSS-26 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که کودکان و نوجوانان دارای اختلال یادگیری خاص در علائم جسمانی و اختلال پنیک، علائم اضطراب فراگیر، علائم اضطراب جدایی، علائم اضطراب اجتماعی و پرهیز از مدرسه نمرات بالاتری نسبت به همسالان دریافت کردند. این تفاوت هنگام بررسی اثر تعاملی گروه و والدگری هلیکوپتری بیشتر بود (05/0=p). به عبارت دیگر، اندازۀ اثر تعاملی اختلال یادگیری و والدگری هلیکوپتری (بین 32/0 تا 36/0) بیشتر از اندازۀ اثر اختلال یادگیری به تنهایی (بین 03/0 تا 08/0) بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که والدگری هلیکوپتری در افزایش شدت علائم اختلالات اضطرابی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص نقش داشته است. پیشنهاد می‌شود که نقش والدگری هلیکوپتری در تشدید علائم اختلالات اضطرابی در کودکان دارای اختلال یادگیری خاص مورد بحث قرار بگیرد.
پژوهشگران	سعید آریاپوران (نفر سوم)، مرضیه امیریمنش (نفر دوم)، اسماعیل سلیمانی (نفر اول)