عنوان	مقایسه اثربخشی درمان های ذهن آگاهی مبتنیبر تقویت رابطه و هیجان مدار بر عملکرد خانواده در زوج های با خودافشاگری پایین
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر تقویت رابطه درمان هیجان‌مدار عملکرد خانواده خودافشاگری
چکیده	پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی درمان‌های ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر تقویت رابطه و هیجان‌مدار بر عملکرد خانواده در زوج‌های با خودافشاگری پایین انجام‌شد. این پژوهش یک‌مطالعه نیمه‌آزمایشی باطرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون باگروه آزمایش و گواه و پیگیری 3ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره غیردولتی شهرکرمانشاه درسال 1401-1402 بودند که میزان خودافشاگری پایین داشتند. ازمیان آنان 30 زوج به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب‌شده، به‌صورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و یک‌گروه گواه جایگزین گردیدند (هرکدام 10 زوج). گروه آزمایش اول تحت‌درمان ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر تقویت رابطه (هشت جلسه زوجی 90 دقیقه‌ای و یک جلسه روزکامل) و گروه آزمایش دوم تحت مداخله هیجان‌مدار (نه جلسه زوجی 90 دقیقه‌ای) قرارگرفتند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت‌نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودافشاگری زناشویی وارینگ و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه عملکردخانواده تاویتیان و همکاران (1987) بود. نتایج حاصل‌از تحلیل‌واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان‌داد که هردو مداخله موجب بهبود عملکردخانواده گردیده (01/0p<) و این اثر درطول دوره پیگیری نیز حفظ‌شده‌است. همچنین یافته‌های پژوهش حاکی‌از آن بود که‌بین درمان ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر تقویت رابطه و هیجان‌مدار تفاوت معنی‌داری دربهبود عملکردخانواده وجودندارد. باتوجه به نتایج پژوهش توصیه می‌شود مشاوران از هردو رویکرد به‌عنوان روش درمانی مؤثر درجهت کمک به بهبود روابط زوجین و خانواده استفاده‌نمایند.
پژوهشگران	سعید آریاپوران (نفر سوم)، داور گروه روانشناسی-جهانگیر کرمی (نفر دوم)، سیده طیبه انوشه (نفر اول)