عنوان
|
رابطه فردگرایی-جمع گرایی، حمایت اجتماعی و تاب آوری با افکار خودکشی در زنان سوگ دیده شهرستان گیلانغرب
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
افکار خودکشی، تاب آوری، حمایت اجتماعی، زنان سوگ دیده، فردگرایی-جمع گرایی
|
چکیده
|
هدف پژوهش بررسی رابطه فردگرایی-جمع گرایی، حمایت اجتماعی و تاب آوری با افکار خودکشی در زنان سوگ دیده بود. روش تحقیق همبستگی بود. در این تحقیق 50 نفر از زنانی که مرگ یک فرد جوان از خانواده را تجربه کرده بودند به صورت در دسترس در تحقیق شرکت نمودند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های فردگرایی-جمع گرایی (نورالدین و یوسف، 2010)، مقیاس ادراک حمایت اجتماعی چند بعدی (زیمت و همکاران، 1988)، تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و افکار خودکشی بک (1991) استفاده شد. یافته ها نشان داد که در میان زنان سوگ دیده 48 درصد دارای افکار خودکشی (نمرات بالاتر از 6) بوده اند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین جمع گرایی با افکار خودکشی (288/0-=r) زنان سوگ دیده رابطه منفی معنی دار وجود دارد؛ بین حمایت خانواده (585/0-=r)، حمایت دوستان (307/0-=r)، حمایت فرد مهم در زندگی (617/0-=r) و حمایت اجتماعی (567/0-=r) با افکار خودکشی زنان سوگ دیده رابطه منفی معنی دار وجود دارد (05/0>p)؛ بین تاب آوری (457/0-=r) با افکار خودکشی زنان سوگ دیده رابطه منفی معنی دار وجود دارد (05/0>p). نتایج رگرسیون چند متغیری با روش ورود (همزمان) نشان داد که متغیرهای پیش بین تقریباً 44/0 واریانس نمرات افکار خودکشی زنان سوگ دیده را تبیین کرده است و فقط حمایت خانواده و حمایت فرد مهم به صورت منفی قوی ترین متغیر برای پیش بینی افکار خودکشی زنان سوگ دیده بوده است (05/0
|
پژوهشگران
|
محمد عسگری (استاد راهنما)، سعید آریاپوران (استاد راهنما)
|