سبک زندگی عبارت است از به هم تنیدگی و شبکهای بودن عواملی که در شیوههای زیستن انسان تأثیر میگذارند. سبک زندگی به ویژه در عرصه اقتصادی چنانچه به صورت صحیحی شــکل گیرد، میتواند به عاملی تقویتکننده تبدیل شــود و قدرت مقاومت را افزایش دهد و در غیر این صورت، میتواند موانع طی مســیر را نیز تشدید نماید. تمایل جامعه به سمت مصرفگرایی از جهات اقتصادی و فرهنگی کشور را با خسارات زیادی مواجه میکند. الگوی مصرف هر جامعه نقشی تعیینکننده در تخصیص منابع تولید، نوع کاالهای تولیدی و شــیوه توزیع آنها دارد؛ زیرا تخصیــص بهینه منابع برای تولید کاال و ارائه خدمات، تا حد زیادی به شناخت الگوی صحیح مصرف و فرهنگسازی وحاکمیت آن بســتگی دارد. مسئلهی اصلی در این میان این است که آیا با گسترش و تقویت سبک زندگی اســامی جامعه، میتوان در مســیر کاهش فقر و محرومیت قدم برداشت. در این تحقیق با اســتفاده از روش پیمایشی و پرسشنامهی ســازمان یافته، دادهها از نمونه 425 نفری از دانشجویان دانشگاههای شهرستان مالیر با روش نمونهگیری طبقهای جمع آوری شــد. برای تحلیلآماری دادهها از آزمونهای اسپیرمن و ویکرامر استفاده شد که با کمک نرم افزار SPSS16 صورتگرفت. نتایج این تحقیق نشــان داد؛ رابطهی مثبتی بین ســبک زندگی اســامی در نگرش به مصرف و پس انداز وجود دارد و با رویکرد اســامی در زندگی میتوان از مصارف غیرضروری خودداری کرد و پسانداز مناسبی داشت.
