مجتبی یاری

آزمایشی برای بررسی تاثیر نوع منبع و مقدار فیبر نامحلول در جیره بوقلمون های گوشتی بر عملکرد و سلامتی دستگاه گوارش در طول دوره پرورش صورت گرفت. برای انجام این آزمایش تعداد 96 قطعه جوجه یک روزه بوقلمون سویه B.U.T با میانگین وزن 2±60 گرم از یک گله مادر تجاری انتخاب و در قالب طرح کاملا تصادفی و بصورت آزمایش فاکتوریل 2×3 با 4 تکرار و 4 پرنده در داخل هر پن قرار داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت-سویا با 3 نوع منبع فیبر (پودر برگ یونجه، کاه گندم و سبوس گندم) نامحلول با 2 سطح 30 و 60 گرم در هر کیلوگرم بودند. در طول آزمایش، افزایش وزن، میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی جوجه ها هر 10 روز یک بار اندازه گیری شد. در سن 78 روزگی از هر پن یک قطعه جوجه کشتار و وزن نسبی قطعات لاشه اندازه گیری و از سکوم پرندگان برای شمارش میکروبی و از ایلئوم برای بررسی هیستومورفولوژی روده نمونه برداری صورت گرفت. در سنین 35 و 62 روزگی از جوجه ها نمونه خون از طرق ورید بال برای سنجش پروفیل چربی و شمارش گلبول های خونی گرفته شد. در طول دوره پرورش بالاترین وزن بدن و خوراک مصرفی در جوجه هایی مشاهده گردید که از جیره های حاوی سبوس گندم تغذیه کرده بودند (05/0≥ P). وزن بدن تا سن 30 روزگی تحت تاثیر سطح فیبر جیره ها قرار نگرفت با این وجود افزودن 60 گرم/کیلوگرم فیبر به جیره-ها منجر به افزایش معنی دار وزن بدن بوقلمون ها در سنین بالاتر (40، 50 و 60 روزگی) شد (01/0≥ P). افزودن 60 گرم/کیلوگرم فیبر به جیره ها منجر به افزایش معنی دار خوراک مصرفی بوقلمون ها در سنین مختلف شد (01/0≥ P). طول پرز های ایلئوم در سن 78 روزگی بطور معنی داری بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نشان داد (007/0≥ P). بالاترین طول پرز (1255میکرومتر) در در بوقلمون هایی مشاهده گردید که جیره حاوی سبوس گندم مصرف کرده بودند. سطح فیبر در جیره ها تاثیر معنی داری بر ریخت شناسی روده نشان نداد. اثر متقابل معنی داری بین نوع منبع فیبر و مقدار آن بر عمق کریپت و نسبت طول پرز به عمق کریپت مشاهده شد، بطوریکه کمترین عمق کریپت و بالاترین نسبت طول پرز به عمق کریپت در جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی 60 گرم/کیلوگرم پودر برگ یونجه بدست آمد. نوع و سطح فیبر تاثیر معنی داری بر پروفیل چربی بوقلمون ها نداشت. بیشترین جمعیت سالمونلا در سکوم بوقلمون های تغذیه