این تحقیق با هدف مقایسه اثر پروبیوتیک و مکملی از اسیدهای آلی بر خصوصیات عملکردی، ریخت شناسی روده و شمارش باکتری های روده ایی در جوجه های گوشتی انجام شد. این آزمایش با 20 واحد آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 گروه آزمایشی، 5 تکرار و با 15 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، مخلوط نر و ماده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. گروه-های آزمایشی شامل: گروه شاهد، دریافت کننده جیره پایه و گروه دوم، سوم و چهارم به ترتیب علاوه بر جیره پایه، 1/0 درصد پروبیوتیک، 1/0 درصد مکمل اسید آلی و جیره مخلوط پروبیوتیک و مکمل اسید آلی (05/0درصد+ 05/0درصد) دریافت کردند. نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد که استفاده همزمان از پروبیوتیک و مکمل اسید آلی سبب افزایش وزن در پایان دوره پرورشی و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد. کمترین تعداد باکتری های کلی فرمی و سالمونلا، در گروه دریافت کننده پروبیوتیک و مکمل اسید آلی بوده و کمترین میزان اشریشیاکولی در گروه دریافت کننده مکمل اسید آلی بوده است. همچنین گروه دریافت کننده همزمان پروبیوتیک و مکمل اسید آلی بیشترین ارتفاع پرزهای روده در ناحیه ایلئوم را داشته و افزایش تعداد سلول های گابلت و عمق کریپت های روده در گروه شاهد و سپس پروبیوتیک تجاری مشاهده شد. به طور کلی با توجه به نتایج این بررسی می توان گفت، استفاده همزمان از پروبیوتیک و مکمل اسید آلی در جیره طیور گوشتی در بهبود صفات عملکردی و کاهش حضور باکتری های بیماری زای روده ایی و بهبود شاخص های بافتی روده می تواند موثر باشد.
