مطالعه حاضر به منظور ارتباط بین رفتارهای تجزیه پذیری شکمبه ای منابع فیبرعلوفه ای با ساختارهای ملکولی FTIR درتغذیه گوسفند طراحی گردید. منابع فیبر علوفه ای شامل کاه ،سیلاژذرت ویونجه بودند.آزمایشات ترکیبات شیمیایی ، وکیسه گذاری برروی نمونه ها انجام شد. همچنین طیف سنجی FTIR با استفاده از دستگاه JASCO FT/IR- 4200 انجام شد. نتایج نشان داد که همبستگی منفی و نسبتا بالایی بین پتانسیل تجزیه پذیری ماده خشک به کربوهیدرات های ساختاری و همچنین کربوهیدرات های کل وجود داشت این به این معناست که هرچقدر کربوهیدرات های ساختاری و کربوهیدرات های کل نمونه ها بالاتر باشد پتانسیل تجزیه پذیری پایین می آید.
